Гляджу на рэкі і лясы, на сінія азёры,
Гляджу я на людзей, што тут жывуць.
Я адчуваю еднасць іх і дух бадзёры.
Такі народ шмат можа дасягнуць.
Цярпеў ты здзекі, кпіны, кроў і гора,
Здавалася, не вытрымаеш і ўпадзеш,
Але заўсёды быў характар твой апорай,
Ён дапамог трымаць мяжы тваёй рубеж.
Ты памяркоўны, шчодры, добры і руплівы,
Гасцей ты любіш шчыра запрашаць.
Разважлівы ты на палях, працалюбівы,
І спадчыну дзядоў сваіх умееш шанаваць.
А калі ж бот чужы з варожай каскай
Захоча край твой і цябе заваяваць.
Ты ворага любога можаш па-славянску
З мячом сустрэць і жорстка пакараць.
Здаецца зараз не прашу ў Бога многа,
Няхай толькі расце багаты ураджай.
Будзь вольным, незалежным доўга-доўга,
Прыгожы, велічны , мой беларускі край.
