У прыгожай мясціне,дзе бруяцца крыніцы,
Дзе шчасліва клякоча ў гняздзе бусляня,
Дзе свой вадар духмяны людзям дораць суніцы,
І губляецца недзе усіх рэк даўжыня,
Дзе ўсе добрыя людзі цябе стрэнуць сардэчна,
Не цураюцца працы і ў міры жывуць,
Дзе вайну пахавалі назаўсёды.навечна,
І на брацкія могілкі кветкі кладуць,
Дзе цымбалы пяюць і гармонік іграе,
Беларуская полька стаяць не дае,
Салавей-чараўнік сваю песню спявае,
Я жыву.Прыязджайце ўсе да мяне!
Ападаюць з бяроз лісты,
Ім яшчэ паспрачацца з ветрам.
Што з таго, што мінула лета
І ў праменях гараць кусты?..
Ападаюць з бяроз лісты.
Ападаюць з бяроз лісты,
Ім наўздзіў ападання лёгкасць.
А лісты не прывыклі вохкаць
Ад спякоты і ад слаты –
Ападаюць з бяроз лісты.
Ападаюць з бяроз лісты,
Мы любуемся іх падзеннем...
Дзесь і ў вёсцы маёй Бадзені,
Нібы кропелькі яснаты,
Ападаюць з бяроз лісты.
Вазьму з сабой ва ўсе дарогі...
Вазьму з сабой ва ўсе дарогі –
Забыць ніколі не змагу –
Пяшчотны дожджык басаногі,
Вясёлкі вабную дугу,
Світанак песенна-шпачыны,
Сцяжынку ў срэбранай расе.
Яны – як згадка аб Айчыне,
Дзівоснай, велічнай красе.
Я з ёй – ад вечара да рання,
Я з ёй – ад рання да цямна.
Яна – і радасць, і адхланне,
Мой боль і горкая віна.
Дваццаць пятага сакавіка -
Годны дзень
Беларускай дзяржавы.
Веснаплынных вятроў талака
Пыл з кароны атрэсла іржавы.
Шматавалі нас досыць арлы
І з адной, і з дзвюма галавамі.
Мы не зь нейкай бязроднай імглы,
Нас вякі як сваіх
Гадавалі.
Мы - ратаі святла,
Крывічы,
Верхачы неўміруючай Пагоні.
Маладзік сакалом на плячы,
Гартны меч у цьвярдое далоні.
Лучыць нашыя мары рака
Бел-чырвона-белага сьцяга.
Дваццаць пятага сакавіка -
Наша сьвята,
Пароль
І прысяга!
А я радзіме верш ці нарадзіў...
А я радзіме верш ці нарадзіў,
Які б за мной радзіма паўтарыла,
Які б у спёку свежа халадзіў,
А ў сцюжу грэў пяшчотна-цеплакрыла?..
А я радзіме верш ці нарадзіў?
А я радзімы клопатамі жыў?
Ці стаў хоць словам я для ейнай песні?
Ну, што з таго, што ў Мінску я тужыў
І ўспамінаў зімой ці напрадвесні?..
А я радзімы клопатамі жыў?
А я з радзімай паяднаў свой лёс?..
Нібы чужак, хаджу я па Нароччы,
І ад зялёнай замеці бяроз
Трапеча сэрца і слязеюць вочы...
А я з радзімай паяднаў свой лёс?
Ліхтар у паветры больш за волю...
Ліхтар у паветры больш за волю
Не запаліць, не падыйсці.
Атрутны дым ужо пад столлю,
І больш нікуды не ўцячы.
Маей зямлі з вялікай моцай
Зрабілі дзірку ў галаве...
Цякуць мазгі, і хто ахвочы,
Той цягне, цягне іх сабе...
Мы не жадаем так жыць,
Пад прымусам паганым...
Наша сэрца гарыць
Агнем палымяным.
Яны знішчылі душу
Народа, людзей...
Яны сілай прымусілі,
Каб быць нам цішэй.
Адзін выбірае брунетак.
Другі пераважна бландынак.
Трэці ўжо не падлетак
і любіць разумных дзяўчынак.
Толькі я ў сваім родзе адзіны,
непахісна ўстойлівасць веры.
У мяне любоў да радзімы,
з ёй жыву я ў сваёй кватэры.
Колькі можна ўжо сядзець
па норах,
Колькі можна ўжо глядзець
па дырах.
Падымайцеся ж з кален
беларусы,
Уздыміце твар свой і прамоўце
“Ганаруся!”
Бо калі не зможам зараз
то замоўкнем,
На гады, стагоддзі, вечнасць
назаўсёды.
Бо не маюць права на жыццё
народы,
Што згубілі сваю культуру, слова,
годнасць.
О, Беларусь, моя родная.
Край синих речек и озёр,
И белых аистов крылатых,
И папоротника волшебство.
Тебя воспел не раз Купала,
Теперь и я о том пою,
Что лучше не найти мне края;
О Родине
В стихах пою...
/Юлия Юрьевна Соболенко/
Слова пяшчотнае наша ,,Каханьне,,...
Слова пяшчотнае наша ,,Каханьне,,…
Чым жа цябе замяніць?
Родную мову аддаць не выгнаньне,
Можна ж ці, з нашай зямлі?
Жорсткія латы надзеньня чужога,
Доўга ці будзеш насіць?
Доўга ці, роднае выгукнуць - сорам,
Будзеш чужога прасіць?
Ці ж твая доля бадзяцца, жабрачыць,
Туляцца ў абшарах сваіх?
Люд мой! Ужо хутка не страць называцца
Беларусам на роднай зямлі!
-09.04.16.
Знаёмыя з могiлак твары,
Змарнелi, згарэлi пакосы.
Зямельцы маёй на ахвяры -
З чорным халодныя росы.
Пакрылi свiнцовыя хмары,
Стронцый крывёю пралiўся.
Зямельцы маёй на ахвяры -
Як боль гэты хутка забыўся.
Вiтаюць дзiцячыя мары,
Ад слёз адвярнулiся зоры.
Зямельцы маёй на ахвяры -
Кожны чацвёрты зноў хворы.
Сяргей Брандт, 22.06.2013
Distributed by themes4free.ru. Part of the vershy.ru project.
