Вершы пра Беларусь

Вітаем Вас на сайце беларускай паэзіі

<?php
print '';

$tids = array();
$res= db_query("SELECT term_data.tid AS tid,
CONCAT(SUBSTRING(REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар'), LOCATE(' ', REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар')) + 1), ' ', SUBSTRING(REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар'), 1, LOCATE(' ', REPLACE(term_data.name, 'Аўтар невядомы', 'невядомы Аўтар')) - 1)) AS term_data_name,
CONCAT(SUBSTRING(REPLACE(REPLACE(term_data.name, 'І', 'И'), 'Аўтар невядомы', '.'), LOCATE(' ', term_data.name) + 1), ' ', SUBSTRING(term_data.name, 1, LOCATE(' ', term_data.name) - 1)) AS my_sort
FROM {term_data} term_data
WHERE term_data.vid = 1
and 2 < (select count(*) from {term_node} where {term_node}.tid = term_data.tid)
ORDER BY term_data.weight ASC, my_sort ASC");
//SELECT tid, name FROM {term_data} WHERE vid = 2 ORDER BY weight, name");

while ($term = db_fetch_object($res)) {
$tids[$term->tid] = $term->term_data_name;
}

$counter = 0;
$linescount = 0;
foreach ($tids as $tid => $name)
{
$counter++;
if ($counter%3==1){
$linescount++;
if ($linescount > 4) break;
print '';
}
print '';
print ''.l($name, 'taxonomy/term/'.$tid, array()).'';
print '';
if ($tid == 13 || $tid == 14 || $tid == 15 )
{
echo '';
}

$nodes_res = taxonomy_select_nodes(array($tid));
$node_counter = 0;
while ($node = db_fetch_object($nodes_res))
{
$node = node_load($node->nid);
print ''.l($node->title, 'node/'.$node->nid, array()).'';
// print ''.node_view($node, true).'';
if (++$node_counter > 2) break;
}
print ''.l('Яшчэ...', 'taxonomy/term/'.$tid, array()).'';
print '';
print '';
if ($counter%3==0) print '';

}
print '';
?>

Лепшыя вершы

Санет

Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі,
Над хвалямі сінеючага Ніла,
Ўжо колькі тысяч год стаіць магіла:
Ў гаршку насення жменю там знайшлі.

Хоць зернейкі засохшымі былі,
Ўсё ж такі жыццёвая іх сіла
Збудзілася і буйна ўскаласіла
Парой вясновай збожжа на раллі.

Вось сімвал твой, забыты краю родны!
Зварушаны нарэшце дух народны,
Я верую, бясплодна не засьне,
А ўперад рынецца, маўляў, крыніца,
Каторая магутна, гучна мкне,
Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца.

А я - беларуска! И тым ганаруся!

А я - беларуска!
І тым ганаруся!
Славянка? Этруска?
Я з Белае Русі…
Ліцвінка ці балтка?
Карэнні ў глебе.
Зямля - наша матка,
а сіла - у хлебе…
Яе называлі
па-рознаму ў свеце.
Тапталі, знішчалі
ў часы ліхалецця,
але, яна тут,
разам з намі, жывая!
І гэта - галоўнае!
Усіх нас аднае!
Пакуль яна ёсць,
Наша любая маці,
і нас беларусамі
змогуць назваці…
Мінск.29.09.2015г.
Людміла Воранава Супрун

Дзяўчынка-усмешка

Усмешка ад сонца, а вочы ад кветак…
І шмат есць дзяўчынак, а мне ж толькі гэта,
Падобна на шчасце, на ветрык з палёў…
Які дзме так легка мне з родных краёў…
Чароўная песня ільецца здалеку..
Калі яна йдзе.. яе чуешь па крокам…
Спявае, гукае сяброўку-зязюлю…
Ці знойдзешь ты дзе прыгажуню такую?!
Бярозку абдыме.. глядзіць на Дняпро...
Табе падаруе усмешку-цяпло…
Куды ж мяне гоніць чужыны сцяжынка,
А гэта ў сэрцы … усмешка-дзяўчынка…

Бля...

Я ійшоў сабе,
кудысьці…
не трымаў якога зла,
і ня меў якой карысьці,
каб чапляць кагосьці…
Бля-я-я…

Рот разявіўшы,
ад шчасця,
з пенсіёнам йшоў, гуляў…
Думаў,
можа грошы ў Банк пакласьці ?
Ці, сальцА купіць мне…
Бля-я-я…

Банк бярэ,
ды з дэпазітам…
А сальцА – нідзе ж, ты гля…
Сьвіньні здохлі, паразіты ?
Ці сажралі Ўлады…
Бля-я-я…

Кажуць, што яго нямала
у Канадзе…
То, мыслЯ –
ну, паеду я за салам…
А схачу вярнуцца ?
Бля-я-я…
*+*
26 жніўня 2014 г.

Париж и Белая Русь

Когда наступит весна,
И солнце растопит лёд-
Я улечу в Париж отдыхать,
Туда,где никто не ждёт.
Я сяду в большой самолёт,
Пролечу над деревней своей
Может,кто-нибудь
Рукой вслед мне махнёт.
Из деревни милой моей...
Знай,я скоро вернусь,
В деревеньку,
Где меня кто-то ждёт.
В мою милую Белую Русь
Совершу из Парижа
Обратный полёт...

/Юлия Юрьевна Соболенко/

Нарач

Срэбныя хвалі,
хвалі празрыстыя
песцяць, цалуюць
далоні мае.
Хмаркі плывуць,
глядзяцца ў люстэрка.
Белыя хмаркі
на соннай вадзе.

Дазвольце ж узняцца

Адпусціце. Дазвольце ж узняцца вышэй
Душам родных і блізкіх. Не плачце.
І ад гэтага будзе лягчэй, ні цяжэй.
Толькі сумна іх роднае хаце.

Я не ведаю, як падтрымаць родны кут.
Як Зямлю не зсамоціць пры дзецях.
Вось бы сілы хапіла якому радку,
Каб пазбегнула нас ліхалецце.

Памаліцца, каб душы ўзняліся вышэй
І маліліся там, каля Бога,
За ўсіх нас. І тады нам не будзе цяжэй,
Калі нас ужо, нават, не многа.

Над краем старажытным

Над краем старажытным
Сёньня хмары,
І клёнаў золата
Спакою не дае.
Умольны погляд свой
Ськірую ў неба-мару
І папрашу у Бога
Шчасьця для Цябе,
Мая Краіна,
Я на ўсё гатовы,
Міну ўсе перашкоды і ману,
Бо, калі жыць,
Дык жыць дзеля Радзімы,
А калі не –
Нашто наогул Быць?!

О, край родны, край прыгожы!..

О, край родны, край прыгожы!
Мілы кут маіх дзядоў!
Што мілей у свеце божым
Гэтых светлых берагоў,
Дае бруяцца срэбрам рэчкі,
Дзе бары-лясы гудуць,
Дзе мядамі пахнуць грэчкі,
Нівы гутаркі вядуць;
Гэтых гмахаў безгранічных
Балатоў тваіх, азёр,
Дзе пад гоман хваль крынічных
Думкі думае прастор;
Дзе увосень плачуць лозы,
Дзе вясной лугі цвітуць,
Дзе шляхом старым бярозы
Адзначаюць гожа пуць?

урывак з паэмы "Сымон-музыка"

Бярозы плачуць...

Бярозы плачуць...
Што ж, паплачце
У хмурны, сумны гэты дзень.
Над Беларуссю – цень няшчасця,
Трывожны і нябачны цень.

Вясна наступіць...
I пралескі
Праб'юцца радасна ў снягах.
Над сакавіцкім пералескам
Успыхне сонца цёплы сцяг.

А сёння хмурна...
Па дарозе
Ідзе самотны чалавек
I прыпыняецца ў знямозе –
Ён слёзы змахвае з павек.

Балюча сэрцу...
На Айчыне
Пад зоркай чорнай страшна жыць...
Мінулагодняя каліна
Крывінкай донарскай гарыць!

Талерантнасць.

Што было…
Што ёсць…
Што будзе…
Увесь Час – чаканне.
Прыйдзе снежань…
Пройдзе студзень…
Люты – для вясны спаткання…

Ну, паснежыць…
Ну, пастудзіць…
Памарозіць – люты…
А Вясна – ўсяроўны будзе !
І – разгоніць смутак…
*+*
17 лістапада 2014 г.
**(Час – Время; чаканне – ожидание;снежань – декабрь;
студзень – январь; люты – февраль; смутак – печаль).

Вершы пра Беларусь

Вітаем Вас на сайце беларускай паэзіі

Лепшыя вершы

Усе аўтары

Лічыльнікі