І кожны твой верш, і кожны радочак,
Напоўнены шчасцем і цеплынёй,
Жыве ў іх каханне аб родным народзе,
І думкі, і казкі, і добры настрой!
Бясконцае поле, і луг на прасторы,
І самы звычайны сялянскі народ
Дзявочыя вочы, з колерам мора
Клёкат буслоў, і лясочка радок!
Мы з гонарам кажам, што мы беларусы,
Мы з гонарам нашу гаворку вядзем,
І з гонарам ўсе мы цудоўна жывем.
Як салодка гучыць, наша родная мова,
Нібы птушкі ў небе пяюць,
Нібы зверы гаворку вядуць,
І вяночкі па рэчцэ плывуць…