Запаветны мой край Беларускі,
Добры дзень, я ізноу-ку з табой,
Як да цёплай бацькоўскай калыскі
Прытулюся да пожні шчакой.
-Я вярнулася,- жытняе поле,
-Я вярнулася,- крыкну вятрам.
Я зноў дома, якое раздолле,
Прывітанне лясам і лугам!
Птушкай вольнай ляцела сюды я,
Каб сустрэца з табою, Зямля,
Што варожыць лагодасцю слова
Сэрцу шэпча:” Мая,ты, мая”.
Я твая, мая слаўная Маці,
Я твая назаўжды, вершакі
Мае тут і, як прызба пры хаце,
Неразлучна з табой навякі.
Толькі гэтай Зямлёй ганаруся,
Толькі тут я знахожу спакой,
Нарадзілася я ў Беларусі
І спачну толькі тут я, з табой.
Запаветны мой край Беларускі,
У святочна-ўрачыстай журбе
Ля бацькоўскай утульнай калыскі
Прысягаю на вернасць табе.
