Мая сьляза.
Няма жальбы з нязваннае сьлязы,
Няма жуды, калі ідуць гады,
Маё нязбыўнае! Ты спраўдзілась тады,
Калі я быў пяшчотны, малады.
Мая сьляза - крышталь той нечаканы,
Які ў душы так непрыкметна рос,
Яго да палыноў на магілках курганных,
Я ад калыскі матчынай прынёс,
Да гэтых загародак, палісадаў,
Да дамовінаў роду маяго,
Да курганоў-капцоў утаймаваных,
Чарамі разбегшыхся вякоў.
-18.05.16.
