О, Беларусь! Палi, лясы,
Блакiт азер i рэчак паясы!
Абыйдзi увесь свет – не знайсцi больш такой!
Назаужды да цябе у радасцii у журбе
Прыкiпеу я душой!
О, Беларусь! Зямля бацькоу!
Жыцце свае i шчырую любоу –
Усе табе аддам, па жыццi пранясу
Я падзячнасць сваю i за велiч тваю
I прыроды красу!
Ноччу i днем у думках я
Аб табе – зямля мая!
Беларусь! Ты праз вякi
Свой шлях у будучыню выбрала такi!
Беларусь! З усiх дарог
Вярнуся зноу i зноу на родны твой парог!
О, Беларусь! Радзiмы край,
Свет перамог табе зiхцiць няхай!
Працавiты люд заслужыу мiр i лад.
Столькi вынесла ты у лiхалецце вайны…
Не злiчыць тваiх страт!
Ноччу i днем у думках я
Аб табе – зямля мая!
Беларусь! Ты праз вякi
Свой шлях у будучыню выбрала такi!
Беларусь! З усiх дарог
Вярнуся зноу i зноу на родны твой парог!
Ты чакай! Птушкай прылячу я да цябе мой край!
Голас мой увысь ляцi, даражэй за усе адна у маiм жыццi!
Беларусь! Ты праз вякi
Свой шлях у будучыню выбрала такi!
Беларусь! З усiх дарог
Вярнуся зноу i зноу на родны твой парог!
