"Туман"
Туман раптоўна пахавае
Пад шэрым полагам дамы
Пад ім нябесаў сінь знікае
І цьмяна свецяць ліхтары
У лабірынце сонных вуліц
Туман сустрэне і прытуліць
У гэтай белай цішыні
Паўзуць самотлівыя дні
Дажджы змяняе мокры снег
Час запаволіў шпаркі бег
Сярод навісшых шэрых хмар
Даўно не бачна сонца твар
Есць у тумане нейкі сум
Як адгалосак нудных дум
Што наплываюць нібы хвалі
З глухой ,туманна-белай далі
Дрыготкі ліст глядзіць праз шыбу
Як быццам просіцца ў цяпло
А мо чакае што я выйду
Ці адчыню яму акно..
