Што збудзіла цябе у вандроўку ўначы?
Ці не Зорка, што радуе неба?
Будзе цёмны гушчар за табою сачыць,
Але ў Праўдзе мацнее патрэба.
Клічуць поўню ваўкі завываннем сваім,
Выпаўзаюць агідныя цені.
Ціха Зорка трымціць. І ідзе пілігрым.
Бачыць светлыя ён летуценні.
Вочы сплюшчвае сон. На нагах мазалі.
Толькі посах і Вера трымаюць.
Толькі крочыць далей. Толькі Бога маліць.
Ласку Божую мужныя маюць.
Але скончыцца шлях. І адчыніцца рай.
Знойдзеш Праўды спрадвечныя сховы.
Сапраўды будзе так! Бо я веру, мой край,
Што ты дойдзеш да ясляў Хрыстовых!
