***
Вячэрняя прахалода.
Спякотлівы дзень, бывай.
Няхай адпачне прырода,
Бадзенеўскі родны край.
Ну, колькі ўжо можна парыць?!
А заўтра ж – пад трыццаць пяць!
Адно застаецца: марыць
І вершы ўначы складаць
Пра дожджык грыбны-лагодны,
А лепей – каб як з вядра!
Даволі ўжо дзён пагодных:
Грыбная стаіць пара!
Ды толькі ж ані грыбочка,
У лес ні пайдзі які,
І дрэвы свае лісточкі
Паскручвалі, бы ў кулькі.
Эй, дождж, ты не спі, прачніся!
Эй, сонца, суціш прыгрэў!
Няхай праліецца з высі
Вады выратоўны спеў!
Няхай ачуняюць трошкі
Узлескі, лясы, палі
І скажа сваяк мой Лёшка:
“Якія грыбы пайшлі!”
