Вазьму з сабой ва ўсе дарогі –
Забыць ніколі не змагу –
Пяшчотны дожджык басаногі,
Вясёлкі вабную дугу,
Світанак песенна-шпачыны,
Сцяжынку ў срэбранай расе.
Яны – як згадка аб Айчыне,
Дзівоснай, велічнай красе.
Я з ёй – ад вечара да рання,
Я з ёй – ад рання да цямна.
Яна – і радасць, і адхланне,
Мой боль і горкая віна.
